Bud en Betty Caldwell uit Fond du Lac in Wisconsin, zijn 55 prachtige jaren samen geweest. Betty overleed vlak voor haar 80ste verjaardag. Bud was er kapot van en kocht een bankje in het park, met haar naam en portret, om haar te gedenken.
Sinds haar dood bezocht Bud het bankje iedere dag, hij zat er een poosje om tegen Betty te praten over zijn dag, en hij nam altijd een madeliefje of andere bloem of een muntje (een penny) voor haar mee.
Deze eenvoudige gaven waren een eerbetoon aan hun liefde, uit hun favoriete nummers “Daisy a Day” en “Pennies From Heaven”.
Maar afgelopen winter kon Bud het bankje niet meer bereiken – de pad waar hij overheen moest lopen om het bankje te bereiken was bedekt met ijs en er lag sneeuw overheen. Bud durfde er niet overheen te lopen.
Bud zat in zijn auto en dacht na over hoe hij haar bloem moest brengen, toen twee personeelsleden van het park hem zagen. Ze beseften al snel waarom de man in de auto gebleven.
Ze hadden Bud kunnen negeren, maar in plaats daarvan besloten ze om iets voor het gebroken hart van de weduwnaar te doen.
Toen Bud de volgende dag terugkeerde, ontdekte hij wat het parkpersoneel voor hem had gedaan. Hij kon zijn tranen niet tegenhouden, en besefte dat hij zich nooit meer zou zorgen hoefde te maken dat Betty haar bloem niet zou ontvangen.